zondag 25 juli 2010

PleinOpen op zijn best


Voor de derde keer naar PleinOpen op het Haagse Spuiplein met dit jaar een nieuwe opzet. Niet meer 1 groot podium en een underground stage, maar 2 podia, ruggelings, midden op het Spuiplein. En een nonstop programma, al was het ondoenlijk om zowel het eind van het ene optreden als het begin van het volgende te zien. Maar de opzet werkte uitstekend.
The Relish opende het festival op het oostpodium met een prima set met een mix van soul, pop en jazz, maar toch vooral rock. Strakke drummer en vette baslijnen maakten het optreden een lekkere binnenkomer en een leuke verrassing.

Op het westpodium volgden de Pop up Animal Kids met stevige rock, afgewisseld met een ingetogen ballad en sferische toestanden. Het tweede jonge Haagse bandje waar je in de toekomst vast meer van gaat horen.

Ook leuk, stevig en swingend waren The Bohemes. Een lekker gitaarbandje met invloeden uit de Engelse Mod-scene (Jam, Kinks, Small Faces). Volgende week gaan ze 2 weken op toer door Engeland, die komen er wel!

En het kan niet op, alweer op het westpodium speelde So Electric een combinatie van garage en sixties. Stevig, swingend en mooi meerstemmig. De lead gitaar imponeert. Vierde band alweer die duidelijk maakt waarom de titel Beatstad echt bij Den Haag hoort.

Van een heel ander kaliber is I Chaos, een death metal band waarvan de leden hun sporen al lang verdiend hebben. Het is misschien niet iedereens smaak, maar ze zijn heel goed in hun genre: Stoere Metal!

Heel anders en heel verrassend was de band King Me. Hun muziek wordt omschreven als Noisepop/Indiefolk, maar psychedlische trancepop dekt de lading net zo goed. Echt een band voor de grotere zomerfestivals.

Headlife is weer lekker recht voor zijn raap muziek, een kruising tussen de Golden Earring en Pearl Jam, met een eigen touch. Erg goed!

Surfpunk van de bovenste plank speelt de Haagse band Drunktank, geen noot teveel, maar elke keer raak. Een soort Duinroosjes om zo te zeggen.

Na 8 heftige en interessante bands was het volgens de organisatie blijkbaar tijd voor iets rustigers, een rustpunt in het programma. Want hoewel Dyzack stond aangekondigd als Singer-noise writer, iemand die probeert technomuziek uit te vinden op gitaar, was het een alt.singer-songwriter, leuk maar meer niet.

Gelukkig was daar dan weer op het westpodium de noisepunkband Adolf Butler, een retestrakke band, niets mis mee, maar de zang was gewoon niet goed (afgesteld) en dat was jammer.

Een festival bestaat zelden voor iedereen uit louter hoogtepunten, maar dieptepunten als De Kraaien kom je zelden tegen. Platvoerse rappers, geen niveau en niet eens live muziek, verdoezeld met een hoop zooi die je het publiek ingooit om de aandacht af te leiden. Echt slecht!

Maar gelukkig is er dan weer The Fudge en dat maakt veel goed, het is weer live muziek, het rockt, swingt en getuigd van een visie. Electro Magnetic Balkan Rock Experience heet het te zijn. Het zal allemaal wel, het is gewoon goed.

Nog een tegenvaller op het oostpodium was Loop the Balloon met verschillende soorten ballonnen en een loopstation, dat boeit 5 minuten, geen 30.

Ondertussen staan op het westpodium dj's geprogrammeerd, geen instrument te bespeuren, dus geen echte muziek. Maar er waren op het oostpodium nog genoeg interessante bands om niet weg te gaan. Zoals Nondegreen met een rijk muzikaal verleden en met Pixies, Nirvana en Sonic Youth als inspiratie helemaal goed!

Goed was ook Bombay Show Pig met Rock Solid Loud Noise. Laten we het houden op stevige, ontregelende, rock, de leidraad voor deze editie van Plein Open dit jaar, zeker geen verkeerde.

De twee voorgaande jaren waren muzikaal misschien wel wat afwisselender muzikaal gezien, zo was er dit jaar bijvoorbeeld helemaal geen raggae, maar uiteindelijk was er nog wel hip-hop in de vorm van L4 de band rond DNA, Stamina en Mic Nif. Met een fikse band, uit allerlei hoeken van de muziek. Goed om te horen.

Sluitstuk van de avond was All Missing Pieces, in mei stonden ze nog op ditzelfde plein op het bevrijdingsfestival maar hadden toen allerlei technische problemen (waar ze zich goed doorheen sloegen), maar ze zagen dit toch als goedmaker voor dat concert. En dat is zeker gelukt.

Alle bands speelden 30 minuten, alleen L4 en All Missing Pieces kregen 45 minuten en dat gaf hen de kans een nummer met gastmuzikant (Bas? op gitaar) te spelen: I Can't Explain, voor een oud Who fan kan zo'n optreden niet meer stuk.
Het was het beste Plein Open van de afgelopen jaren, een voorbeeld van hoe een in principe ongezellig plein toch leuk kan worden. Het gaat niet om de entourage maar om de inhoud.

LINKS:
The Relish
Pop up Animal Kids
The Bohemes
So Electric
I Chaos
King Me
Headlife
Drunktank
Dyzack
De Kraaien
Adolf Butler
The Fudge
Nondegreen
Bombay Show Pig
L4
All Missing Pieces
PleinOpen

4 opmerkingen:

Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Sander G zei

HEb Headlife ook zien spelen, veruit de leukste band van heel de dag! Mooi
Gr. Sander

Anoniem zei

Heb ruim 400 foto's van Plein open geplaatst op www.popfotograaf.nl

Anoniem zei

Voor mij waren er 3 hoogtepunten,
All missing pieces en mondegreen en als slechtste hoogtepunt de Raven...Jezus man als je die boekt voor een optreden dan ben je wel fucked up......wat slecht zeg......