Werfpop is jarig en viert dat zoals gebruikelijk in de Leidse Hout. Het begon dertig jaar geleden in het Van der Werfpark (vandaar de naam Werfpop), maar al jaren geleden daar uit hun jasje gegroeid. Voor deze verjaardagseditie stond er een replica van het beeld van Van der Werf midden op ruim 300 bierkratten, midden op het terrein.
Het is gisteren behoorlijk laat geworden vanwege North Sea Jazz, dus Gezien houdt het vandaag voor gezien, Muziek gaat vandaag solo. En het begint meteen goed met Fat Angel, winnaar van de publieksprijs tijdens Werfpop Indoor eerder dit jaar. Zag ze toen in De WW, maar ook dit kunnen ze goed aan. Prima festivalband met hun Balkan-fun-punk.
Speciaal voor vandaag stelde Theun Kohlbeck het Werfpop All Star Orkest samen dat in wisslende bezettingen een aantal covers spelen. Met als hoogtepunt natuurlijk het speciaal voor deze gelegenheid geschreven Vive la Werfpop als uitsmijter.
Waar een publieksprijs is vaak ook een juryprijs, zo ook bij Werfpop Indoors. En die was voor Project D, die als derde band het podium betreedt. Stevige rock met leuke catchy liedjes.
Maar er gebeurt veel meer op Werfpop, want op het achterveld zijn de dj's van Cosmic Combination de hele dag bezig, er zijn kinderactiviteiten, er is een festivalmarkt en er zijn de kunstenaars Merijn Tinga en Joost Haasnoot bezig met een enorm kunstwerk van piepschuim.
En in de aanloop naar het Glazen Huis dat in december naar Leiden komt is er de Serious Request Stage met allerlei kleine optredens. Wie dat wil horen kan een koptelefoon huren, de opbrengsten gaan dan naar het Glazen Huis.
Op het podium staan intussen Boef en de Gelogeerde Aap die een mengeling van hiphop en dubstep brengen, niet echt onze muziek, maar het is weer eens wat anders. Wel interessant om te zien hoe de rap- en hiphopscene zich op allerlei manieren aan het ontwikkelen is.
Zoals gebruikelijk spelen er ook bij het Theehuis, net buiten het festivalterrein, ook een aantal bands zoals The Royal Core rond oud Tower gitarist Cor van der Hoogt. Relaxte rock/blues van Honky Tonk Women tot After Midnight.Ondertussen wordt het steeds drukker bij het festival en staat er een enorme rij bij de ingang van het festival. Kost een kwartier om weer binnen te komen. Vandaag geen Theehuis meer, helaas.
Gelukkig net op tijd voor Kensington, een uitstekend gitaarbandje dat prima dansbare muziek maakt. Ze stralen enrgie uit en zetten de boel op zijn kop. Tijdens het laatste nummer gaat het dak er helemaal vanaf.Leuk, ze komen volgende maand ook op Waterpop, zie ik ze weer.
Ondertussen gaan onze kunstenaars onverdroten verder met hun piepschuimen kunstwerk, hoewel ze hier even pauze hebben. Merijn Tinga is trouwens ook de man achter de Trafficosaurus, hier niet ver vandaan. Blader even terug naar 12 juni 2011 voor een foto daarvan.
Grote verrassing is het Franse Sergent Garcia met een aanstekelijke mix van ska, latin en pop. Zijn speciaal voor Werfpop naar Nederland gekomen en dat is een hele goede keuze geweest. Het is wereldmuziek van een hoog niveau en het publiek verandert in een deinende massa.
Baskerville is een producersduo uit Haarlem dat zowel djsets doet als met een live band speelt, vandaag gelukkig met een live band, waar de energie vanaf spat. Het is een combinatie van pop, rock, house en techno en ze maken er een feest van.
Dat doen ook de mannen van Skindred, die een metal versie van raggae laten horen. Waarbij de metal toch wel overheerst. Het massaal aanwezige publiek, het is nu al het drukst bezochte Werfpop ooit, gaat uit zijn dak. (Uiteindelijk blijken er bijna 30.000 bezoekers te zijn geweest, het record lag op 25.000.)
Merijn Tinga en Joost Haasnoot zijn inmiddels klaar met hun kunstwerk van piepschuim. Nog wat finishing touches in het atelier en dan is het echt af. Wat er verder mee gebeurt zal de toekomst leren.
Ondertussen begint ook bij Muziek de vermoeidheid toe te slaan na de lange en vooral late dag van gisteren, maar één band wil ik echt nog zien en dat is die van Tim Knol. Kende hem alleen van tv (DWDD) en dan vooral als singer-songwriter, maar met deze band blijkt hij nog veel meer in zijn mars te hebben.
En het was het wachten meer dan waard, het absolute hoogtepunt van Werfpop 2011, Tim Knol met band rocks! Tegen het eind spelen ze dan ook nog eens een geweldige versie van Take Her Home van de Ro-d-ys, dat verwacht je niet! Een soort pre-jeugdsentiment (zomer 1967 evenals Just Fancy), fantastisch.Ja en dan naar huis, geen Monster Magnet en geen The Qemists, maar het is genoeg en je moet gewoon op het hoogtepunt stoppen, ook als festivalbezoeker.
LINKS:
Fat Angel
Project D
Atelier Tinga
Boef en de Gelogeerde Aap
Kensington
Sergent Garcia
Baskerville
Skindred
Tim Knol
Ro-d-ys
Werfpop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten