vrijdag 6 januari 2012

Waanzinnig swingende avond met Candy Dulfer en Ungawa in Zoetermeerse Box

De Box in Zoetermeer is een voormalige discotheek die een evenementen zaal is geworden. Te huur voor feesten en partijen, maar ze willen zelf ook concerten neer gaan zetten. Bekende namen in een intieme (300 bezoekers maximaal) setting onder de noemer Jazz in de Box.
Vanavond is de aftrap met een spetterend optreden van de Candy Dulfer Jazz Band. Geweldige band natuurlijk met Harry Emmery op bas, Bas van Lier op toetsen, Cyril Directie op drums en Jan van Duikeren op trompet en flugel.
Dit is het eerste optreden van dit vijftal in een serie van vier (zaterdag Zwolle, zondag Den Helder en maandag Amsterdam) en het mag er zijn. We zagen Candy Dulfer natuurlijk al wel vaker met haar Funky Stuff, maar hier speelt ze een jazzrepertoire met veel bekende nummers als Doxy, Song for My Father en Walk Tall. Surprise Guest Boris van der Lek speelt ook een paar nummers mee en geeft dit optreden nog even iets extra's.
Maar ook zonder Boris is het een fantastisch optreden, het beste wat we ooit zagen van Candy, mede omdat dit meer ons repertoire is dan haar funky stuff. En het leuke van De Box is dat er een laagdrempelig podium is, je kunt de muzikanten bijna aanraken. En tijdens het laatste nummer van het ruim anderhalf uur durende optreden, Don't Stop the Carnival, komt Candy zelfs van het podium af om een rondje door de zaal te maken. Eén groot feest, de zaal gaat uit zijn dak!
Daarna is er een 'entre-act' met de Daniel Clason Band, zagen we vorig jaar nog de aanmoedigingsprijs tijdens de Zoetermeer Jazzaward winnen. De bassist en toetsenist zijn sindsdien vervangen en dat lijkt een vebetering. Ze beginnen met een nummer van toetsenist Floris van Kappeyne en dat klinkt gelijk goed. Jermaine Kanbier op drums en Philipp Grusendorf op bas zijn een stabiele factor en Daniel Clason is een trompettalent om te koesteren. De rest van hun set spelen ze standards varierend van Take the A-Train tot Milestones en zeker niet onverdienstelijk voor een band met een gemiddelde leeftijd van 17 jaar. Alleen aan de eigen nummers van Daniel Clason moet nog wat geschaafd worden, die overtuigen (nog) niet.
Het is al na middernacht als de groep Ungawa het podium op komt. Afgelopen zomer al kort gezien op de Haarlemse Jazzdagen, nu een prima optreden van meer dan een uur. Deze groep rond saxofonist Ruud de Vries speelt een swingende soort AfroFunkyLatinJazz, waarbij het publiek niet stil kan blijven staan!
De groep bestaat verder uit Nick Vos op gitaar, Frans Heemskerk op toetsen en Daniel van Dalen op drums (die laatste twee én Ruud de Vries zijn ook regelmatig in de Leidse Twee Spieghels te vinden). De vaste bassist belt eerder op de dag dat hij vast zit op het vliegveld in Madrid en Martin Zandscholten is zijn vervanger, is 's-middags nog snel even ingewerkt en doet het fantastisch. En tenslotte is er Yusuf Nuweku uit Ghana op percussie, samen een mooi zestal. Grappig detail: ook Ungawa speelt Don't Stop the Carnival en ook nu doet Ruud de Vries een rondje door de zaal, zonder overigens te weten dat Candy Dulfer dat ook al deed.
Al met al is het een geslaagde avond bij Jazz in de Box en wat ons betreft voor herhaling vatbaar. Alleen zou het voor iedereen beter zijn geweest als, zoals eigenlijk ook de bedoeling was, de Daniel Clason Band als eerste had gespeeld en Ungawa gewoon als derde band van de avond zou zijn geafficheerd, niet als afterparty. Dan heb je een leuke binnenkomer en vervolgens twee topbands: de Candy Dulfer Jazzband en Ungawa, een klein festival eigenlijk.

LINKS:
Candy Dulfer
Harry Emmery
Jan van Duikeren
Bas van Lier
Cyril Directie
Daniel Clason Band
Ungawa
Martin Zandscholten
Yusuf Nuweku
Fascinating Jazz
De Box

Geen opmerkingen: